عفونت قارچی سینوس های پارانازال و درمان آن

مقدمه: سینوزیت قارچی عبارت از عفونت یا التهاب سینوس توسط قارچ هایی است که نمی توانند روابط متقابل بدون خطر با بدن انسان داشته باشند. روش ها: در این مطالعه، به بررسی شیوع، بیماری های زمینه ای و چگونگی درمان این بیماری در مبتلایان پرداختیم. در این مطالعه ی مقطعی گذشته نگر (case-series)، 22 بیمار که با تشخیص عفونت قارچی سینوس های پارانازال تحت درمان و پیگیری بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نمونه گرفته شده از سینوس و بیماری های همراه و نیز روش درمان در این افراد بررسی و با نرم افزار spss، آنالیز آماری شد. یافته ها: تعداد 12 مرد (57 درصد) و 10 زن (8/42 درصد) با حداقل سن 16 و حداکثر سن 73 سال در مطالعه شرکت کردند که 18 مورد موکورمایکوزیس (82 درصد) و 4 مورد آسپرژیلوس (18 درصد) داشتند. شایع ترین بیماری های همراه به ترتیب، دیابت ملیتوس (5/70 درصد)، لوسمی (6/9 درصد)، لوپوس (sle یا systemic lupus erythromytosis) (8/4 درصد) و بیماری مزمن کلیه (crf یا chronic renal failure) (3/4 درصد) بود و دو مورد (6/9 درصد) ریسک فاکتور نداشتند. شایع ترین سینوس های درگیر، اتموئید و ماگزیلاری (100 درصد) و شایع ترین علامت همراه، تغییر حدت بینایی و تغییر حس گونه ی (95 درصد) یک طرفه بود. همه ی بیماران تحت عمل جراحی، اندوسکپی سینوس و سپس درمان با آمفوتریسن b یا ایتراکونازول و سفتریاکسون، مترونیدازول و وانکومایسین قرار گرفتند و همگی با معاینه ی هفتگی به مدت 8 هفته پی گیری شدند. یک مورد موکورمایکوزیس در هفته ی دوم نیاز به اندوسکپی مجدد پیدا کرد و یک مورد آسپرژیلوس به آمفوتریسن b مقاوم بود و تحت درمان با ایتراکونازول (1 گرم هر 12 ساعت) قرار گرفت. 5 مورد به علت اختلالات داخلی یا قلبی فوت شدند و بقیه ی موارد مشکلی نداشتند. نتیجه گیری: درصدی از عفونت های مزمن سینوس ها که مقاوم به درمان آنتی بیوتیکی معمول می باشند ناشی از عفونت قارچی سینوس است. در بیماران با ضعف سیستم ایمنی، تشخیص و درمان اهمیت ویژه ای دارد و بررسی های تشخیصی قبل از اقداماتی چون شیمی درمانی یا کورتیکواستروئید تراپی توصیه می شود. برای درمان، جراحی اندوسکپی سینوس همراه درمان آمفوتریسین b مؤثر است؛ در صورت عدم پاسخ به آمفوتریسین، ایتراکونازول انتخاب بعدی به ویژه برای آسپرژیلوس است.